Dingen die je té goed weet als je met breinmist leeft Eén van de klachten die ik heb overgehouden aan Covid19 is breinmist of hersenmist, ‘brainfog’. In het begin noemde ik het ‘kortsluiting’. Ik wist niet wat het was en waardoor het kwam. De frustratie en de paniekaanval die daarop volgden zorgde voor een enorm probleem. Ik wist ook niet wat eraan te doen, dus ook niet hoe ik het uit de weg moest gaan. Geloof me, leven met breinmist is niet niks. Het heeft invloed op alles wat je de hele dag door doet, om nog maar te zwijgen van elke interactie die je hebt. Als je te maken hebt met breinmist, zijn dit dingen die alleen jij kunt begrijpen. 1. Uitleggen is een uitdaging, zeker als je er middenin zit Het is moeilijk uit te leggen wat breinmist is, vooral in het midden van zo’n moment. Zelfs als de mensen om ons heen op de hoogte zijn van de cognitieve problemen, is er niet altijd een gemakkelijke manier om op dat moment te laten weten wat er aan de hand is. Er is een tip om een codewoord af te spreken, maar dat is uitgesloten als je eenvoudige dingen niet kunt onthouden! Als ik met de mist te maken heb, varieert mijn uitleg van "mijn hoofd zit vol" tot "er gebeurt nu teveel. Hoe ik het uitleg, heeft te maken met waar ik ben en met wie, en hoe erg de mist is. 2. Soms beperkt tot kijken Het kan voelen alsof je vastzit in drijfzand, langzaam in steen verandert. De wereld beweegt om je heen in een tempo dat je gewoon niet kunt bijhouden. Je bent verstijft en weet niet hoe je terug in het moment moet komen. Alsof je erbij staat en het ziet gebeuren, dat je niet begrijpt waar je naar kijkt. 3. Verschillende niveaus De ernst van de mist kan van minuut tot minuut snel veranderen. Op sommige dagen gaat het zelfs ongelooflijk goed. Niet alle breinmist-momenten zijn gelijk gemaakt. 4. Vergeet het maar Breinmist heeft alles te maken met vergeetachtigheid - het vergeten van woorden, afspraken, dingen op je takenlijst of waarom je de keuken bent binnengelopen. Het bestrijden hiervan kost veel moeite, ondanks dat je hier met handvatten of strategieën kunt leren omgaan. Ik heb bijvoorbeeld een digitale agenda in mijn telefoon en een memoblok. Maar ook schrijfblokken om bijvoorbeeld aantekeningen te maken tijdens het bellen. verschillende agenda's in huis, naast een planner en de agenda van mijn telefoon. Als ik ze echter niet allemaal bekijk, kan het zijn dat ik iets over het hoofd zie. 5. Wat is dat woord ook alweer? Woorden vergeten of de verkeerde woorden kiezen is een van de belangrijkste symptomen van breinmist. Eén van mijn voorbeelden is tijdens het eten van sushi eindelijk op het woord ‘wokolie’ kon komen. Mijn verblijde opluchting verging snel toen de fles voor mijn neus werd gezet in plaats van de sojasaus… 6. Waarom herinner ik me dat? Waar je simpele, maar voor jou belangrijke dingen kan vergeten, maar andere dingen weer niet. Dingen die helemaal niet belangrijk zijn. Waar je de ene dag niet op woorden kan komen of namen, terwijl je de dag erna het allemaal zo opsomt. Dat het voelt alsof de woorden in je hoofd verstopt zitten achter een boom en ze even uit het zicht zijn. 7. Je twijfelt altijd Als je niet met breinmist leeft, stel je dan dat punt voor waarop je de deur uitgaat en je onderweg afvraagt of je wel de stekker van het strijkijzer uit het stopcontact hebt gehaald, of het koffiezetapparaat hebt uitgezet. Dat je in staat bent om terug te rijden, want je weet het écht niet meer. Stel je nu eens voor dat dit je dagelijkse gemoedstoestand is. Veel gestelde vragen zoals "heb ik vanmorgen mijn medicijnen ingenomen?". Vaak betekent dit dat we routines hebben ingesteld, zoals het innemen van onze medicijnen tijdens ons eerste bezoek aan de badkamer. Toch weerhoudt dat de vraag er niet helemaal van om op te duiken. 8. Onderbrekingen doen onze gedachten ontsporen Mensen bedoelen het misschien goed als ze een verhaal wat je aan het vertellen bent onderbreken om een leemte op te vullen, of een opvolgende vraag te stellen. Dit betekent echter vaak dat we uit onze concentratie gehaald worden en ons verhaal vergeten. Onze gedachtegang raakt ontspoord. 9. En ja, het is gênant Het voelt gênant om te weten dat je weet wat je capaciteiten zijn, alleen dat de mist het wegneemt. Als je afhankelijk bent van de werk voor je inkomen dan kan breinmist je lelijk in de weg zitten. Als je lat hoog ligt en blijft liggen, dan draagt dat bij aan de zelfkritiek als we gefrustreerd zijn over onszelf. 10. Iedereen wil je advies geven Mensen hebben de neiging om dingen op te lossen. In plaats van te luisteren en zich in te leven in de strijd of steun te bieden, geven ze advies. Het is lief om te willen helpen, maar breinmist is iets dat nog steeds wordt onderzocht en uitgezocht. Kruiden en yoga lossen het niet op. Hoe dan ook, ongevraagd medisch advies kan soms neerbuigend en kwetsend zijn. 11. Het is een vicieuze cirkel van frustratie Omgaan met mist is ongelooflijk frustrerend. In de war raken lijkt echter de symptomen te verergeren. Het wordt nog moeilijker om je uit te drukken. 12. Zelfzorg is een must Breinmist of hersenmist is ongelooflijk moeilijk. Een van de belangrijkste dingen om te doen is om voor jezelf te zorgen! Hoe jij ermee omgaat, wat voor jou het beste werkt. Begrip Leven met breinmist is een unieke uitdaging. Het is niet altijd duidelijk voor de mensen om je heen. Dat op zich maakt het al moeilijk om mee te leven en uit te leggen. Vaak wordt breinmist gewoon verkeerd begrepen. Met communicatie en empathie kun je helpen de onwetendheid minder te maken en een licht werpen op de dagelijkse impact ervan!

Het ontstaan van BreinBloemen! Mijn brein heeft het afgelopen jaar een minder positieve klank heeft gekregen, terwijl er door creativiteit toch 'bloemen' uit bloeien. Een mooie metafoor omdat ik er toch datgene uit wil halen wat nog wel mogelijk is. Dat ik op analytisch vlak mijn beperkingen heb gekregen, maar dat mijn creativiteit daardoor ruimte krijgt. E ind februari 2020 raakte ik besmet met Covid19. Na drie weken doodziek worden thuis ben ik op 16 maart 2020 opgenomen in het ziekenhuis. Uiteindelijk heb ik drie weken aan de beademing op de IC in het Erasmus gelegen. Na deze kritieke periode volgde intensieve revalidatie. Na anderhalf jaar heb ik nog steeds cognitieve klachten. Dat betekent dat het brein nog niet werkt zoals zou moeten. Overprikkeling is bij mij de grootste boosdoener. De trigger waardoor ik steeds vast loop. Dat zorgt dat ik de hele dag door mijn PRET-regels moet handhaven. Dat is niet altijd makkelijk, want als het een goede dag is, ben ik geneigd om net even wat meer de grens op te zoeken. Automatisch, want dat zit in je systeem. Soms is dat goed, maar het zorgt ook steeds voor terugval. Re-integratie was nou niet echt een groot succes. Leeg bureau als 'werkplek', pop-ups uitschakelen want afleiding. Geen twee geluiden tegelijk, dus tijdens tv kijken liever geen gesprek of vaat uitruimen. Veel vertellen en dan vragen aan me stellen, too much! Ik moet eerst verwerken wat je me allemaal hebt verteld, daarna nadenken over je vraag en het antwoord. De hele dag door dingen opschrijven want zelfs één boodschapje onthouden lukt vaak al niet. Voorbereiding op een afspraak, want ter plekke alles verwerken is lastig, laat staan meebuigen als er plannen veranderen. Dat dus. Zowel in mijn blogs als mijn beelden kom ik in mijn eigen tempo, vanuit mijn eigen prikkelarme bubbel weer tot iets. ‘Breinbloemen’ gaat ook over de dingen die mis gaan maar ook goed gaan in mijn brein. Over wat me bezig houdt. Met (h)erkenning en hier en daar een vleugje humor. Uiteindelijk is er met mijn motivatie om er datgene wat er uit te halen valt niks mis, ook niet met mijn zelfspot en optimisme.